Ik zit met een probleem en weet niet hoe groot het is. Het is een apart verhaal en ik weet even niet waar ik heen moet. Op een feest heb ik seks gehad met een vrouw van 41, zelf ben ik 24. Het was gewoon omdat ik het spannend vond. Het was even en de eerste nadat ik seks met mijn vriendin had gehad. Omdat ik te dronken was en mijn penis al slap was toen ik hem erin stak en omdat ik opeens realiseerde dat we geen condoom gebruikte stopte we voor enige vorm klaarkomen en duurde maar kort. Dat ik zomaar zonder condoom seks had kwam ook omdat ik er geen eens eerst bij stil stond omdat seks voor mij heel lang zonder condoom was. Heel erg dom, want ik ken het gevaar van voorvocht. In ieder geval. Ik heb het maar uitvoerig besproken. Echter, zij is nergens bang voor. En wordt gek van mijn vragen. Ze zegt honderd procent te weten dat het niet zo was. Ook omdat het de slechtste moment in haar cyclus was. En ze kan het weten, want ze wilde heel graag kinderen, heeft zelf IVF-behandeling gehad. Alles leek gezond, maar toch kreeg ze geen kind. Dus dat maakt ook dat ze volgens mij niet bezorgd is. Ook al weet ik, als ik het goed opgezocht heb, dat een vrouw van boven de veertig nog 3-6 procent kans heeft op zwangerschap.
Toch maak ik me nog steeds zorgen. Erg. Want een kind zou het ergste zijn wat ik me nu kan voorstellen, zeker met haar. Omdat het iemand is uit mijn sociale omgeving en ook die van mijn ouders, kenissen en vrienden. Dat maakt het nog erger. Dus als ik aan het doemdenken ben, word ik gek. Al snap ik dat de kans niet al te groot. Maar mocht die nihile kans uitkomen, dan ben ik bang dat zij nooit arbortus zou willen. Puur en alleen omdat ze zo graag een kind wil. Misschien wil ze het wel buitenechtelijk opvoeden met haar vriend. Is het terecht dat ik me zo zorgen maak. Ik ben ook begonnen over de morning-after-pil. ‘Maar ik moest normaal doen’ omdat zij zeker dacht te weten dat het onzin is.
